رویدادها آرشیو خبر ها
بخش هفدهم کتاب الساندرو دل پیرو

بخش هفدهم کتاب الساندرو دل پیرو

برخی رفتارها در زمین خود را نشان نمی دهند بلکه در بیرون از آن می توان آن ها را دید ؛ همان توهین هایی که به بازیکنان می شود ، نه تنها توهین های نژاد پرستانه که خیلی زشت هستند بلکه ناسزاهایی که به خانواده های بازیکنان می شود ، تحمل کردن این توهین ها غیر ممکن است.

یک بار قبل از شروع دیدار یکی از هواداران تیم حریف از من امضا خواست و من به وی گفتم که کمی صبر کند تا با یکی از دوستان قدیمی سلام کنم اما آن هوادار به من توهین کرد ، خیلی ناراحت شدم و از وی خواهش کردم که چنین رفتاری را تکرار نکند البته وی خیلی زود از من معدرت خواهی کرد ؛ مشکل اینجاست که چنین رفتارهایی دامن گیر همه خواهد شد ، گاهی به خود اجازه می دهیم که هر چیزی بگوییم البته شاید این رفتارها برای ایجاد هیجان و احساس راحت بودن در یک شخص لازم باشد ؛ زیاده روی در تشویق ها چندین نکته ی مثبت و منفی دارد ، هر بازیکنی از تیم خود دفاع می کند و این شاید چیزی باشد که هواداران حریف را آزار بدهد.

سال ها به من توهین کردند فقط بدلیل اینکه من یوونتوسی بودم ، من را به دوپینگی بودن متهم کرده بودند ، من را با کالچیوپولی و تبانی متهم کرده بودند ، فقط بدلیل اینکه من توانسته بودم قهرمانی های زیادی بدست آورم ، بدلیل اینکه من کاپیتان پرهوادارترین تیم ایتالیا بودم البته در مقابل روزهای زیبایی را هم در کنار هواداران حریف رقم زدم ، در جنوا و ورونا من دو گل زدم اما هواداران به من احترام زیادی گذاشتند ، گاهی وقت ها احساس می کنید که بازیکنی هستید که به همه تعلق دارید نه به هواداران یک تیم ؛ امیدوارم که هواداران چنین برداشتی از تاریخ فوتبالی من و رفتارهای من در این سال ها نیز داشته باشند ؛ گاهی وقت ها احترام گداشتن از مرز فوتبال می گذرد ، متاسفانه پدیده ای با نام " تشویق در مقابل تشویق " وجود دارد که حضور در آن برای همه ی هواداران ضروری ست اما نباید با جنجال و خونریزیی تمام شود.

وقتیکه برای تیمی به میدان می روی باید با تمام وجود کار کنی ، بعنوان کاپیتان یوونتوس هرگز فرستاده شدن به سری ب را فراموش نمی کنم ؛ ماندن در سری ب برای وفاداری ، همیشه باید گذشته ی خود را مرور کنم ، چگونه به سری ب رفتم ؛ کابوس نبود ، در آینده از من خواهند پرسید در این دو فصل کجا بودی و من خواهم گفت در یوونتوس و هر آنچه که برنده شدم با شایستگی بود.

کالچیوپولی برای من یک تجربه بود ، آن ماجرای عجیب که باعث شد من سربلند شوم ؛ مانند یک فیلم طنز در فاصله ی چند ماه از قهرمان جهان به یک بازیکن در سری ب تبدیل شدم ، در نخستین بازی با ریمینی مساوی کردیم ؛ بوی نان تازه همه جا را فرا گرفته بود هنوز هم آن را احساس می کنم.

ما اراده ی قوی داشتیم چونکه می دانستیم که کسی به ما کمک نکرده بود ، در آن فصل ما بعد از رقابت بزرگ با میلان توانستیم قهرمان بشیم ، در سن سیرو کار را تمام کردیم ، یک قیچی از دلپیرو و ضربه ی سر از تره زگه ، گلی که سرنوشت آن را برای ما ساخت و رقم زد ، یک مورد غیر قابل بحث : آن قهرمانی ها قانونی بودند ، قهرمانی ها متعلق به ما بودند ، هر گاه به آن روز در باری فکر می کنم احساس می کنم در یک فیلم کمدی هستم ؛ ما 2 بر صفر برنده شدیم و در آن شب من ، کاپیتان یوونتوس کاپ قهرمانی را بالای سر بردم "
«به اشتراک گذارید»
Google+ Twitter Facebook
حسین صالحی
حسین صالحی«مدیر سایت»
ارتباط با نگارنده: